دورية أكاديمية
تحقيق رسالة حبل لله المتين في عقيدة الشيخ الأكبر محيي الدين لحسين بن طعمة البيتماني
| العنوان: | تحقيق رسالة حبل لله المتين في عقيدة الشيخ الأكبر محيي الدين لحسين بن طعمة البيتماني (Arabic) |
|---|---|
| Alternate Title: | A Critical Edition of the Risāla Ḥablullah al-Metîn fī Akīde eš-Šayḫ al-Ekber Muḥyī l-Dīn by Ḥusayn b. Ṭuʿma al-Beytumānî. (English) Tahkiku Risâle Ḥablullahi'l-Metîn fî Akīdetiş-Şeyhi'l-Ekber Muhyiddîn li Hüseyin b. Ṭu'me el-Beytümānî Hüseyin b. Ṭu'me el-Beytümānî'nin Risâle Ḥablullahi'l-Metîn fî Akīdetiş-Şeyhi'l-Ekber Muhyiddîn Adlı Eserinin Tahkikli Neşri (Turkish) |
| المؤلفون: | ERBAKAN, İyat, DELEN, Halil İbrahim |
| المصدر: | Tasavvur: Tekirdag Theology Journal / Tekirdag Ilahiyat Dergisi; Jun2019, Vol. 5 Issue 1, p145-201, 57p |
| Abstract (English): | Abd al-Ghanī ibn Ismāʻīl al-Nāblusī who is a strict follower of Ibn al-Arabī, is accepted as one of the leading sufis of his time. The treatise "Risāla Ḥablullah al-Metîn fī Akīde eš-Šayḫ al-Ekber Muḥyī l-Dīn" - which was written by one of his students-shows the position of a significant sufi movement in Damascus gathered around the views of Ibn al-Arabī in the 18th century. It is understood from the beginning of the risalah that Nâblusî had a special lecture circle in Damascus in order to teach theological views of Ibn al-Arabī. In this circle, Ibn al-Arabī's views were read and tried to be proved as they are appropriate to Sharia'h. This shows us the most important feature of sufi environment in Damascus at that time; that al-tariqah and al-sharia'h were taken together, in other words they were compromised. For this reason, in Sufi environments of Damascus we cannot witness rituals / practices which appeared in other sufi movements. The fact that the author criticizes behaviours of some sufis of his time-which they exhibited with the aim of reaching Allah although they contradict to Sharia'h-also confirms this situation. Due to this sensitivity, when he was asked about his opinion, he was attentive to evidence it with the verses of Quran and narrations of Prophet (pbuh), to present his loyalty to Islamic legal texts. The author who was one of the significant sheikhs of Damascus, wrote the aforementioned manuscript-as he also stated at the beginning-in order to correct misperceptions, to teach his disciples authentic knowledge about faith before they take sufi training and to express the true belief sytem of sufis in the light of evidences. We understand that he recommends his disciples to reach the khawas rank which Ibn al-Arabī reached, to be able to divide the faith of awam (commons) and khawas (exclusives). The author emphasizes the importance of conversation with righteous believers in order to settle true principles of faith in the hearts of disciples and explain the truth in the face of their troublesome situations and discourses. After applying the true faith, the author concludes his treatise by mentioning righteous deeds which a sufi disciple needs, by documenting them with the verses and ahadith. [ABSTRACT FROM AUTHOR] |
| Abstract (Turkish): | İbnü'l-Arabî'nin sıkı takipçisi olan ve döneminin önde gelen sufilerinden kabul edilen Abdülganî b. İsmâîl en-Nâblusî'nin öğrencisi tarafından kaleme alınan "Risâle Hablullahi'l-Metîn fî Akīdetiş-Şeyhi'l-Ekber Muhyiddîn" adlı bu risale 18. yy da İbnü'l-Arabî'nin görüşleri etrafında toplanmış Şam'daki önemli bir sufî hareketin konumunu gözler önüne sermektedir. Risalenin baş tarafından anladığımız kadarıyla Şam'da İbnü'l-Arabî'nin itikadi görüşlerini okutmak amacıyla Nâblusî'nin özel bir ders halkasının olduğu anlaşılmaktadır. Bu ders halkasında İbnü'l- Arabî'nin itikadi görüşlerinin okutulup daha sonra şeriate uygun olduğunun tekid edilmeye ve delillendirilmeye çalışıldığı anlaşılmaktadır. Bu bize o dönemde Şam'da olan tasavvufi ortamın en önemli özelliğini göstermektedir ki o tarikatle şeriatın bir götürülmesi veya diğer bir ifade ile aralarının bulunmasıdır. Bu nedenle Şam Tasavvuf çevresinde diğer tasavvufi mecralarda ortaya çıkan ayinler/uygulamalar gözükmemektedir. Yazarın dönemindeki bazı sufilerin Allah'a ulaşmak amacıyla şer'î emirlere muhalif bazı tasarruflarını eleştirmesi de bunu destekler mahiyettedir. Bu hassasiyetinden dolayı -şer'î naslara bağlılığı ve verdiği önemin ortaya çıkması amacıyla- fikri sorulduğunda ayet ve hadislerle delillendirmeye özen gösterdiğini görüyoruz. Şam'da önemli tarikat şeyhlerinden birisi olan müellif -risalenin başında da beyan ettiği üzere- yanlış algıları düzeltmek, müridlerine tasavvuf eğitimine başlamadan sahih itikadi bilgileri öğretmek ve sufilerin sahih inanç sistemini müdellel olarak ifade etmek amacıyla bu risaleyi kaleme almıştır. Buradan anlıyoruz ki o avamın ve havassın inancını ayırmakta müridlerine İbnü'l-Arabî'nin ulaştığı havas seviyesine ulaşmalarını nasihat etmektedir. Müellif müridlerin gönüllerine sahih inanç esaslarının yerleşmesi amacıyla salihlerin sohbetine önem göstermelerini tavsiye etmekte ve onların sorunlu gördüğü hal, davranış ve söylemleri karşısında doğruyu açıklamaktadır. Müellif risalenin sonunda -sahih akaidi uyguladıktan sonra- müride gereken salih amellerden ayet ve hadislerle müdellel bir şekilde bahsederek risalesine son vermektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR] |
| Abstract (Arabic): | تكشف لنا هذه الرسالة -بعنوان الحبل المتين في عقيدة الشيخ الأكبر محيي الدين-عن موقف مهم للحركة الصوفية في دمشق في القرن الثامن عشر حول شخصية ابن عربي، فكاتب الرسالة -الشيخ حسين البيتماني-من تلامذة الشيخ عبد الغني النابلسي، وأحد أهم الشخصيات الصوفية في دمشق في تلك الفترة، ونراه يدافع عن الشيخ الأكبر دفاعا قويا، ويتبنى عقيدته، وهذا يعد من أهم ملامح التصوف الدمشقي. ونراه في بداية الرسالة يصف لنا مجلسا من مجالس الشيخ النابلسي لإقراء عقيدة الشيخ الأكبر محيي بن العربي، ثم يحاول الاستدلال لهذه العقيدة والتأكيد على موافقتها للشريعة الإسلامية، وهذا ما يبين لنا ميزة من أهم مزايا التصوف الدمشقي في هذه الفترة، وهي اجتهاد صوفية دمشق أن يوائموا بين الشريعة والطريقة، ولذلك لم تظهر في التصوف الدمشقي تلك الطقوس التي ظهرت في غيره، وهذا يؤكده انتقاد الكاتب في موضعين من الرسالة لبعض تصرفات الفرق الصوفية المخالفة للشرع في زمنه، والتي تحاول التحلل من أوامر الشرع بدعوى الوصول إلى الله، ولذلك نراه يعتني بإيراد الآيات والأحاديث للاستدلال على ما يدعوه إليه من أفكار، وليظهر تمسكه بنصوص الشريعة واعتباره لها. ولعل أهم ما يلفت النظر حرص الكاتب -وهو أحد شيوخ الطرق الصوفية في دمشق-على تصحيح اعتقاد المريد قبل البدء بسلوك الطريق، وهذا هدفه من الرسالة كما بينه في بدايتها، وولذلك نراه يؤول ما يمكن تؤويله من عقائد الصوفية، أو يرد ما لا يمكن قبوله، ولذا نراه يفرق بين عقائد العوام والخواص، ويقدم النصائح للمريد لبلوغ مرتبة عقيدة الخواص التي عليها الشيخ الأكبر. ولا يغفل الكاتب التركيز على صحبة الصالحين وأهميتها في تثبيت العقيدة الصحيحة في نفوس المريدين، ويبين للقارئ الم وقف الصحيح إزاء كلماتهم وأحوالهم المشكلة. ويختم الكاتب رسالته بما يجب على المريد - بعد إحكام العقيدة الصحيحة - من العمل الصالح ، مستدلا على كل ذلك بالنصوص الشرعية من آيات وآحاديث. [ABSTRACT FROM AUTHOR] |
| Copyright of Tasavvur: Tekirdag Theology Journal / Tekirdag Ilahiyat Dergisi is the property of Namik Kemal University, Faculty of Theology and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.) | |
| قاعدة البيانات: | Complementary Index |
Full Text Finder | تدمد: | 26199130 |
|---|