| الوصف: |
Η παρούσα μελέτη αποτελείται από δύο μέρη. Το πρώτο, εστιάζει στην τροφική οικολογία του Νανόμπουφου και το δεύτερο στην επιλογή του ενδιαιτήματος του και την έκταση του ζωτικού του χώρου κατά την περίοδο του χειμώνα (εκτός αναπαραγωγικής περιόδου).Αρχικά αναλύεται η σύνθεση των διατροφικών συνηθειών και προτύπων του είδους στα Μεσογειακά αγροοικοσυστήματα της Κεντρικής Κρήτης για μία περίοδο έξι ετών δηλ. από το 2009 έως 2015. Συνολικά βρέθηκαν 2819 θηράματα από την ανάλυση 1207 εμετικών συμπήκτων τα οποία ανήκουν σε έξι είδη μικροθηλαστικών, 22 είδη πτηνών και τέσσερα είδη εντόμων. Τα μικροθηλαστικά αποτελούν την πολυπληθέστερη ομάδα διατροφής με συχνότητα εύρεσης 75.8% που αντιστοιχεί σε βιομάζα 79.5%, και ακολουθούν τα πτηνά με συχνότητα εύρεσης 23.2% και βιομάζα 20.1%, με το τελευταίο να προσδίδει στο είδος νησιωτικά χαρακτηριστικά αφού το ποσοστό αυτό είναι σημαντικά υψηλότερο από το αντίστοιχο σε ηπειρωτικούς πληθυσμούς. Το πιο συχνό είδος στη δίαιτα του Νανόμπουφου είναι ο Σπιτοποντικός (Mus musculus) με ποσοστό εύρεσης 56.3%, ενώ ακολουθεί ο Δασοποντικός (Apodemus sylvaticus) με 9.51% και ο Αρουραίος (Rattus rattus) με 7.9%. Ο Νανόμπουφος αποδείχθηκε δεινός θηρευτής τρωκτικών σε μεσογειακά αγροσυστήματα δηλαδή σε καλλιέργειες ελαιώνα και αμπελώνα με προτίμηση στον Δασοποντικό σε νεαρά άτομα του είδους Rattus rattus που θηρεύτηκε περισσότερο από το προσδοκώμενο.Στο δεύτερο μέρος της μελέτης αναλύθηκε το μέγεθος του ζωτικού χώρου και η επιλογή ενδιαιτήματος από 11 άτομα του πληθυσμού του Νανόμπουφου στην περιοχή μελέτης, εφαρμόζοντας τεχνικές ραδιοτηλεμετρίας και με την χρήση δορυφορικών εικόνων τηλεπισκόπησης. Χρησιμοποιήθηκαν έξι μεταβλητές για το μοντέλο της ονομαστικής κλίμακας και 11 για το μοντέλο κλίμακας τοπίου. Για την ανάλυση της επιλογής ενδιαιτήματος χρησιμοποιήθηκε προσέγγιση της μεγίστης εντροπίας. Το μέγεθος του ζωτικού χώρου κυμάνθηκε από 337 έως και 969 εκτάρια, ενώ παρατηρήθηκε 52% επικάλυψη των περιοχών τροφοληψίας , πράγμα που υποδηλώνει ότι το είδος δεν είναι χωροκρατικό κατά τη διαχείμασή του. Για την ονομαστική κλίμακα η απόσταση από τα δέντρα που χρησιμοποιούνται για κούρνιες ήταν η μεταβλητή με τη μεγαλύτερη συνεισφορά στο μοντέλο ακολουθούμενη από την ετερογένεια της βλάστησης. Για την κλίμακα τοπίου το ποσοστό των ανοικτών ενδιαιτημάτων βελτίωνε σημαντικά την απόδοση του μοντέλου. Η ενσωμάτωση ωστόσο της ετερογένειας τοπίου βελτίωσε την πρόβλεψη επιλογής ενδιαιτήματος σε σύγκριση με τη χρήση μόνο της διακριτής ταξινόμησης κάλυψης γης.Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι Νανόμπουφοι παρουσιάζουν ένα ευρύ φάσμα ανοχής σε διάφορους τύπους οικοτόπων με προτίμηση σε μικτά αγροσυστήματα αποφεύγοντας τις πολύ ανοιχτές περιοχές και τους εκτεταμένους ομοιογενείς ελαιώνες. Η μελέτη σχετίζεται και αναδεικνύει πτυχές εν’ όψη των νέων μεταρρυθμίσεων της Ευρωπαϊκής Κοινής Γεωργικής Πολιτικής, όπου υπογραμμίζεται η σημασία της δομής του τοπίου για την διατήρηση της βιοποικιλότητας στις γεωργικές περιοχές της Ευρώπης. Τα αποτελέσματα και τα συμπεράσματά της θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε βελτιωμένη διαχείριση της γης και των καλλιεργητικών πρακτικών στα αγροτικά τοπία της Μεσογείου. |
