Amaç: Çalışmamızda COVID-19 pozitifliği tespit edilen çocuk hastalarda olası elektrolit bozukluğunu değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: COVID-19 semptomları veya temas öyküsü olan, COVID 19 PCR antijen test uygulanan 1 ay-18 yaş arası hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların fizik muayeneleri, semptomları, laboratuvar bulguları ve izlemleri geriye dönük olarak incelendi. COVID 19 test pozitif ve negatif olan vakalar arası bulgular ve laboratuvar sonuçları karşılaştırıldı. İstatiksel analiz için Student t test ve Mann Whitney U testi kullanıldı. Bulgular: Toplam 300 hastanın klinik ve laboratuvar bulguları değerlendirilmiştir. Hastaların yaş ortalaması 9,6±6,1 yıldır. Nazofaringeal COVID-19 PCR antijen testi 155 (%51,7) hastada pozitif tespit edildi. Miyalji bulgusu COVİD-19 tanısı almış hastalarda test negatif gruba göre istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermiştir (p0,05). Klinik ciddiyet derecesi ile elektrolit düzeyleri arasında anlamlı bir fark saptanmadı (p=0,676). Sonuç: Enfeksiyon varlığında çocuklar sıvı ve elektrolit bozuklukları açısından daha büyük risk altındadır. Özellikle hastanede ve yoğun bakımda yatan çocuk hastalarda sıvı ve elektrolit bozuklukları daha sık görülmektedir. Bu nedenle COVID 19 enfeksiyonlu çocuklarda sıvı ve elektrolit durumu takip edilmelidir.
