Belirli Süreli Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarında On Yıllık Uzama Süresinin Başlangıç Anı ve Kiraya Verenin Fesih Bildiriminde Bulunabileceği En Erken Zaman Dilimi
| العنوان: | Belirli Süreli Konut ve Çatılı İşyeri Kiralarında On Yıllık Uzama Süresinin Başlangıç Anı ve Kiraya Verenin Fesih Bildiriminde Bulunabileceği En Erken Zaman Dilimi |
|---|---|
| المؤلفون: | Kürşad Yağci |
| المصدر: | Volume: 76, Issue: 2 623-665 İstanbul Hukuk Mecmuası |
| بيانات النشر: | Istanbul University, 2020. |
| سنة النشر: | 2020 |
| مصطلحات موضوعية: | On yıllık uzama süresi,Belirli süreli konut ve çatılı işyeri kira sözleşmeleri,Belirli süreli konut ve çatılı işyeri kira sözleşmelerinde on yıllık uzama süresi,TBK m.347,Kira sözleşmesinde on yıllık uzama süresi, Ten-year extension period,Lease contracts of residential and roofed business premises,Ten-year extension period in fixed-term residential and roofed commercial premises lease agreements,Ten years extension period in lease contracts |
| الوصف: | Konut ve çatılı işyeri kira sözleşmelerinin bildirim yoluyla sona ermesi 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun 347. maddesinde düzenlenmiştir. Söz konusu maddenin birinci fıkrasında, belirli süreli konut ve çatılı işyeri kira sözleşmelerinin sona ermesi düzenlenmektedir. Türk Borçlar Kanununun 347.maddesinin birinci fıkrası gereğince, konut ve çatılı işyeri kiralarında kiracı, belirli süreli sözleşmelerin süresinin bitiminden en az on beş gün önce bildirimde bulunmadıkça, sözleşme aynı koşullarla bir yıl için uzatılmış sayılır. Kiraya veren, sözleşme süresinin bitimine dayanarak sözleşmeyi sona erdiremez. Ancak, on yıllık uzama süresi sonunda kiraya veren, bu süreyi izleyen her uzama yılının bitiminden en az üç ay önce bildirimde bulunmak koşuluyla, herhangi bir sebep göstermeksizin sözleşmeye son verebilir. Söz konusu on yıllık uzama süresinin ne zaman başlayacağı ve kiraya verenin fesih hakkını en erken ne zaman kullanabileceği konusu, tartışmalıdır. Ayrıca, kira süresinin on yıldan daha uzun olduğu durumlarda, kiraya verenin fesih hakkını ne zaman kullanacağı da değerlendirilmesi gereken ayrı bir konudur. Bu çalışmamızda, belirli süreli konut ve çatılı işyeri kiralarının kiraya veren tarafından bildirim yoluyla sona erdirilmesi bakımından on yıllık uzama süresinin başlangıç anı ile kiraya verenin sözleşmeyi sona erdirmek için en erken ne zaman bildirimde bulunabileceği konusu, öğretide ileri sürülen görüşler ve yargı uygulaması bağlamında ele alınarak değerlendirilmiştir. Ardından, gerek de lege lata gerekse de lege ferenda olarak konuya ilişkin görüşümüz açıklanmıştır. The termination of lease contracts of residential and roofed business premises has been regulated under the 347th article of Turkish Code of Obligations numbered 6098. First paragraph of the article regulates the termination of lease contracts for residences (dwelling houses) and roofed business premises (working places) concluded for a limited duration (fixed term contracts). Pursuant to the first paragraph of Article 347, at the fixed term lease contract of residential and roofed business premises, the contract is deemed to be extended for one year under the same conditions unless the tenant gives notice at least fifteen days prior to the expiration of the contract. The lessor cannot terminate the contract based on the expiry of the contract period. However, at the end of the ten-year extension period, the lessor may terminate the contract without any justification grounds, by giving at least three months’ notice before the end of each extension period. It is controversial when the ten-year extension period will begin and when the lessor can use the right to terminate at the earliest. In addition, in cases where the lease term is agreed for a period of more than ten years, when the lessor can use the right of termination, is a matter to be evaluated separately. In this study, in terms of the termination of fixed term lease contracts for residential and roofed business premises, the issue of the beginning of the ten-year extension period and the earliest time that the lessor can notify the end of the contract for termination is evaluated in the context of opinions and judicial practice. Finally, our opinion regarding the subject as de lege lata and de lege ferenda is explained. |
| وصف الملف: | application/pdf |
| تدمد: | 2667-6974 2636-7734 |
| URL الوصول: | https://explore.openaire.eu/search/publication?articleId=doi_dedup___::b0651481d4fab63340df0fb37e96bcff https://doi.org/10.26650/mecmua.2018.76.2.0022 |
| حقوق: | OPEN |
| رقم الأكسشن: | edsair.doi.dedup.....b0651481d4fab63340df0fb37e96bcff |
| قاعدة البيانات: | OpenAIRE |
| تدمد: | 26676974 26367734 |
|---|