KEMAN VERNİKLEME GELENEĞİNDE SOLMAZ BİR RENK ELDE ETME YÖNTEMİ: ÇÖKELTME ve RUBIA TINCTORIUM

التفاصيل البيبلوغرافية
العنوان: KEMAN VERNİKLEME GELENEĞİNDE SOLMAZ BİR RENK ELDE ETME YÖNTEMİ: ÇÖKELTME ve RUBIA TINCTORIUM
المؤلفون: Murat Küçükebe
المصدر: Issue: 17 229-242
Eurasian Journal of Music and Dance
بيانات النشر: Ege Universitesi Devlet Turk Musikisi Konservatuvari Dergisi, 2020.
سنة النشر: 2020
مصطلحات موضوعية: biology, media_common.quotation_subject, General Engineering, Art, Applied Organology,Violin Making,Violin Varnish,Pigment,Rubia Tinctorium, biology.organism_classification, Uygulamalı Organoloji,Keman Yapım,Keman Verniği,Pigment,Rubia Tinctorium, Violin, Rubia, Botany, Precipitation, Müzik, Music, media_common
الوصف: The natural colorants were the primal materials used by the handcraft masters before the appearance of the industrial product coloring materials in the year of 1856 (Genç, 2014, p. 174). However; it is known that these materials which were used from the beginning of the stone age until the end of the 19th century, valued the same as gold in antiquity and whose usage was explained in detail on the Egyptian cuneiform scripts lost their importance and popularity with the appearance of synthetic products (Erkan, et al., 2010, p. 2). In natural dying while there are animal and herbal resources which can give almost all the colors, some of the plants’ all parts, some others’ roots, leaves, shell, branches or offshoots are used (Şanlı, 2017, p. 772). One of these, rubia tinctorium, stands out as a herbal color resource whose offshoots were used in the past in order to obtain a special red color. The aim of this article is to share the practice steps applied to obtain a red colored pigment given a permanent/fadeless quality by means of a special precipitation method similar to the technique called mordanlama in Anatolia out of rubia tinctorium which is known to be a colorant used commonly until the industrial coloring’ becoming widespread in Italian products violin varnishing tradition in Europe.
Endüstriyel üretim ürünü olan boya maddelerinin 1856 yılında (Genç, 2014, s. 174) ortaya çıkışı ve kullanımlarının yaygınlaşması öncesinde doğal renklendiriciler, uzunca bir süre boyunca el sanatları içerisinde yer alan ustalarca aynı ihtiyaç için başvurulan yegâne malzemelerdi. Ne var ki taş devrinden 19. yy. sonuna kadar kullanılmış olan ve antik çağda altın kadar değer gören, Mısır çivi yazıtlarında kullanımlarına ilişkin detaylı tarifler bulunan bu malzemelerin, sentetik ürünlerin bulunuşundan sonra önemlerini ve eski kullanım yaygınlıklarını yitirdikleri bilinmektedir (Erkan, vd., 2010, s. 2). Doğal boyacılıkta, hemen hemen bütün renkleri veren hayvansal ve bitkisel kaynaklar bulunurken bitkilerin bazılarının tüm bölümleri, bazılarının ise kökü, yaprağı, yumru kabuğu, gövde kabuğu, dalları, ya da toprak altı sürgünleri kullanılmaktadır (Şanlı, 2017, s. 772). Bunlardan biri olarak rubia tinctorium, toprak altı sürgünleri, yaygın şekilde özel bir kırmızı renk elde etmek üzere geçmişte sıklıkla kullanılmış olan, bitkisel bir renk kaynağı olarak öne çıkmaktadır. Bu makalede amaç, Avrupa’da İtalyan keman vernikleme geleneğinde endüstriyel renklendirme ürünlerinin ortaya çıkışı ve yaygınlaşmasına kadar önemli bir boyar madde olarak kullanıldığı bilinen rubia tinctoriumdan elde edilerek, Anadolu’da mordanlama olarak da adlandırılan yöntemle benzerlik gösteren özel bir çökeltme işlemi aracılığıyla kalıcı/solmaz özellik kazandırılan kırmızı renkli bir pigmentin elde edilişine yönelik uygulama adımlarının, uygulamalı organoloji literatürüne katkı sunma amacıyla paylaşılmasıdır.
وصف الملف: application/pdf
تدمد: 2651-4818
URL الوصول: https://explore.openaire.eu/search/publication?articleId=doi_dedup___::d5b15f451c7b779ff2d65da5cae1f23a
https://doi.org/10.31722/ejmd.846876
حقوق: OPEN
رقم الأكسشن: edsair.doi.dedup.....d5b15f451c7b779ff2d65da5cae1f23a
قاعدة البيانات: OpenAIRE