دورية أكاديمية
Chorwackich etnologów i ludowców marzenie o dotarciu do źródła
| العنوان: | Chorwackich etnologów i ludowców marzenie o dotarciu do źródła |
|---|---|
| المؤلفون: | Maciej Falski |
| المصدر: | Slavia Meridionalis, Vol 14 (2014) |
| بيانات النشر: | Institute of Slavic Studies, Polish Academy of Sciences, 2014. |
| سنة النشر: | 2014 |
| المجموعة: | LCC:Ethnology. Social and cultural anthropology LCC:Slavic languages. Baltic languages. Albanian languages |
| مصطلحات موضوعية: | Radić Antun, Radić Stjepan, Banovina Hrvatska, Croatian ethnology, Croatian Peasant Party, source, Ethnology. Social and cultural anthropology, GN301-674, Slavic languages. Baltic languages. Albanian languages, PG1-9665 |
| الوصف: | Croatian ethnologists’ and agriarians’ dream of source In the first half of the 20th century, the connection between ethnology and politics in Croatia was exceptionally strong. Ethnology has become a tool to build national cohesion, and the main discourse is sought in the authentic aspects of Croatian culture, which could distinguish it in particular from Serbian or, in general, from Yugoslav culture. The central category of discourse, both ethnologic as well as the political, is the concept of source. A key theorist and activist who developed the concept of authentic Croatian cultural sources, and entered it in the political agenda, was Antun Radić. Together with his brother Stjepan, he founded the peasant party, which after 1918 became the Croats’ main political force. The Radić brothers pointed out that only folklore preserves cultural purity, and thus peasants should be the source of the resurgence in Croatian identity. During the short lifetime of the Croatian Banovina (1939–1941), this policy and its accompanying ideas became the official ideology, marked by the extraordinary influence of ethnology. This paper points out the dangerous aspects of the idea of source, related to the concept of closed, exclusive culture exposed to arbitrary purification. Chorwackich etnologów i ludowców marzenie o dotarciu do źródła W pierwszej połowie XX wieku związki etnologii i polityki były w Chorwacji wyjątkowo silne. Etnologia stała się narzędziem budowania spójności narodowej i główną dziedziną wiedzy, w której poszukiwano autentycznych treści kultury chorwackiej, różnicujących ją zwłaszcza od kultury serbskiej czy ogólnie, południowosłowiańskiej. Centralną kategorią dyskursu zarówno etnologicznego, jak i politycznego, staje się pojęcie źródła. Najważniejszym teoretykiem i działaczem, który opracował koncepcję źródeł autentycznej kultury chorwackiej i wpisał ją w program polityczny, był Antun Radić. Razem z bratem Stjepanem założył on partię chłopską, która po 1918 r. stała się główną siłą polityczną Chorwatów. Radiciowie podkreślali, że jedynie folklor zachował czystość kulturową i właśnie dlatego wieś powinna być źródłem odrodzenia chorwackiej tożsamości. W krótkim okresie istnienia Banowiny Chorwackiej (1939–1941) program ten i towarzyszące mu wyobrażenia stają się ideologią oficjalną, nacechowaną niezwykłym znaczeniem przydawanym etnologii. W artykule wskazuje się w konkluzji na niebezpieczne aspekty idei źródła, które wiążą się z wyobrażeniem kultury zamkniętej, ekskluzywnej, odrzucającej dialog i arbitralnie poddanej puryfikacji. |
| نوع الوثيقة: | article |
| وصف الملف: | electronic resource |
| اللغة: | Bulgarian English Croatian Polish Slovenian |
| تدمد: | 2392-2400 |
| Relation: | https://journals.ispan.edu.pl/index.php/sm/article/view/447; https://doaj.org/toc/2392-2400 |
| DOI: | 10.11649/sm.2014.014 |
| URL الوصول: | https://doaj.org/article/d21a1769498841b39da9925234157014 |
| رقم الأكسشن: | edsdoj.21a1769498841b39da9925234157014 |
| قاعدة البيانات: | Directory of Open Access Journals |
Full Text Finder | تدمد: | 23922400 |
|---|---|
| DOI: | 10.11649/sm.2014.014 |